ÇANAKKALE GEÇİLMEZ
1. BÖLÜM:
Sahnede yaşlı kadın, Elif ve Halil vardır. Elif kucağındaki bebeğini sallar. Yaşlı kadın çıkına giysiler koymaktadır.
( Allı Turnam türküsü)
Nine- Eh yiğidim, vakit tamamdır. ( Hazırladığı çıkını eline alıp ayağa kalkar.) Yaşlı anandan sana dünyalık, şu çıkının içindekilerdir. Ama benim oğlumdan, dokuz ay karnımda taşıyıp, ak sütümden emzirdiğim yiğidimden şimdi dileyeceğim hem dünyalık hem de ahretliktir.
( Dik dik oğluna bakar, sesini yükseltir)
Düşman gelmiş dayanmış Çanakkale’ ye ha! O düşman bilmez mi ki, senin buban şehittir! O düşman bilmez mi ki şehitlerin, gazilerin oğluyla doludur bu topraklar! ( Elif’in kucağındaki bebeği işaret ederek)
Şuncağız çocuk büyümeyecek mi zanneder! Hadi oğlum, yolun açık ola… Babanı şehit edenlerin gözü şimdi senin koruduğun topraklarda… Vatan sana emanet! Sırasıdır, koru toprağını. Koru ki oğlun seninle gurur duysun!
Halil- Garip Anam! Oğlun sana kurban olsun. Sencileyin anaların büyüttüğü bu evlatlar, ölür: ama bir karış toprağını bile vermez düşmana! Gönlün rahat olsun anam, evladın sana layık olacak! Ver elini öpeyim.Bu gidişin dönüşü olmayabilir, hakkını helal et! Kadınım, çocuğum sana emanet. Dönemezsem oğlumu da beni eğittiğince yetiştir.
Nine- Halilim, ak sütüm helal sana! Allah gazanızı mübarek etsin! Emanetlerin için gözün arkada kalmasın, ben yemem yediririm onlara. Ben üşürüm; onları ateşsiz bırakmam. Gönül huzuruyla git yiğidim!
( Halil, anasının elini öper, sarılır. Elif’e de sarılır. Elif bu sırada sessiz ağlamaktadır. Halil sahneden çıkar. Onun arkasından da nine ve Elif çıkarlar.)
( Çökertme türküsü söylenir)
2. BÖLÜM:
( Elif sahneye gelir. Sırtında çocuğu bağlıdır. Elinde bir çalı vardır. Öküzü yerdedir. Ölmek üzeredir. Ona doğru eğilir. Ve şiirini okur.)
Aman Kocabaş, ayağını öpeyim Kocabaş,
Süs beni, öldür beni, koma yollarda beni,
Geçer götürür ana, çocuk mermisini askerciğin,
Koma yollarda beni, kulun köpeğin olayım.
Bak hele, üzerimden ses seda uzaklaşır,
Düşerim gerilere, iyceden iyceden.
1. erkek- Kocabaş yığıldı çamura,
Büyüdü gözleri, büyüdü yürek kadar,
Örtüldü gözleri, örtüldü hep.
Kalır mı Mustafa Kemal’in kağnısı bacım!
Kocabaş’ın yerine koştu kendini Elifçik
Yürüdü düşman üstüne, yüceden yüceden.
( Hoş Gelişler Ola türküsü)
1
1. BÖLÜM:
1. ER- ( Sahneye fırlar) Salih Onbaşı, Salih Onbaşım!
Salih- ( Sahneye gelir) Ne var asker?
1.ER- ( Selam verir) Onbaşım, hücum emri geldi! Telsizle Yüzbaşı Mahmut Bey bizim bölüğün 5.
orduya katılmasını emretti komutanım!
Salih- Nihayet! ( Bu arada diğer askerler hazır olda durmaktadır. Salih onlara döner ve haykırır)
Bugün düğün günüdür yiğitlerim! İşte günlerdir beklediğimiz gün geldi! Günlerdir buğday çorbasından
içtik kurşun atmadan, şimdi bu çorbanın hakkını verme zamanıdır. Biz buraya savaşmaya geldik. Düşman Seddülbahir’den karaya çıktı. Onları ilk karşılayanlar bizler olacağız. Ne mutlu bize ki ilk şehitlerden olacağız! Vatan şimdi sizden zafer bekler! Kanınızı vermeye hazır mısınız?
( askerler yüksek sesle haykırır)- KANIMIZ, CANIMIZ VATANA HELAL OLSUN!
1. SES- Ben bilirim yüreğimi
Yüreğim kan
Dut kırmızısı al gelincik
Bu sevgiyi dokur durur
Yüreğim VATAN!
KORO- Ateş çevresinde uçuşan / pervaneler gibiydiler
Uğradılar ceylanlar gibi / yağlı kurşunlara
Sivaslı, Malatyalı anaların / çocuklarıydılar
Onlar ki / bütün ANADOLUYDULAR
2. SES- Mehmet’im koynunda yatmaya geldim
Zaferin tadını tatmaya geldim!
3.SES- BU VATAN KİMİN?
KORO- İleri atılıp / sellercesine
Alnından vurulup / tam ercesine
Bir gül bahcesine / girercesine
Şu kara toprağa / girenlerindir
1. SES- Mehmet’im koynunda yatmaya geldim
Kanına terimi katmaya geldim!
Kız öğrenci- O kadar dolu ki toprağın şanla
Bir değil sanki bin vatan gibisin
Yüce dağlarına çöken dumanla
Göklerde yazılı destan gibisin
KORO- Vurulmuşum / toprağına taşına
Yerde gezen / gökte uçan kuşuna
Baharına yazına / kara kışına
Vurulmuşum
3.SES- BU VATAN KİMİN?
KORO- Tarihin dilinden / düşmez bu destan
Nehirler gazidir / dağlar kahraman
Her taşı / bir yakut olan / bu vatan
Can verme sırrına / erenlerindir
ATATÜRK- Türk’ün gururu ve kabiliyeti çok yüksek ve büyüktür. Böyle bir millet esir yaşamaktansa, mahvolsun daha iyidir!
Öyleyse YA İSTİKLAL YA ÖLÜM!
KIZ ÖĞRENCİ- Ovalarda bir türkü koyunlu kuzulu
Bir sevda çıkmazında yitmiş çağlar…
Kimbilir hangi türkünün ardında gizli
Gülünce yeşillenen bağlar…
Bir gün aydınlıklara doğar toprak yüzler
Sınırlara meydan okunur
Şafaklarla gelen ferman üzre
Uyanmaya görsün insanlarım
Çağ devrilir harman üzre
KORO- Varsın aksın hasretin / boz bulanık selleri
Ben şimdi / hudutlarla yarışmaktayım
Söylenen benim / bayrak bayrak dillerde
Üçlere / yedilere / kırklara karışmaktayım
( Çanakkale türküsü)
NOT : Oratoryo bölümünde fon müziği veya canlı saz eşliğinde sunum gösteriyi çok daha anlamlı kılmaktadır.İstenirse efektler de eklenebilir.
Biray AKÇAY
