Kalplerdeki Noktalar
Halktan üç beş kişi aralarında, insanların yüzüne baktığı zaman içlerindekileri gören adam hakkında konuşup, böyle birini duyup duymadıklarını sual ediyorlardı. O''nun kemiksiz olduğu ve gölgesinin bulunmadığı söyleniyordu. Konuştukları mevzudan etkilenerek oradan geçen insanlar hakkında fikirler yürütmeye başladıklarında, yanlarına bir ihtiyar gelip konuşmalarına kulak misafiri oldu. O sırada yanlarından, halkın eşrafından olduğu için itibar gören biri geçince hep bir ağızdan hakkında methiyeler düzmeye başladılar. İhtiyar araya girerek " gururlu birine benziyor.. onun gibi olmak isteyeceğinizi zannetmem dedi ".
Sonra fakir olduğu için itibar görmeyen biri geçti yanlarından. İçlerinden biri dudak bükerek " böyle olmak da var " dedi. İhtiyar; tevazu sahibi birine benziyor.. diğerindense böyle olmayı tercih ederdim diye ekledi.
Tam o an bir miskin beliriverdi karşılarında. İçlerinden biri hemen atılıp " bunun kadar tembel, asalak, işe yaramaz birini bilmem " diye kükredi. İhtiyar " dünyaya tamah etmene mazeret üretmeyesin sakın " diye karşılık verdi.
Sonra kapkara suratlı ve tanıdıkları bir adam gördüler. Kendisi ile arası pek te iyi olmayan biri " Yüreği de yüzü gibidir dedi. Bu gıybet karşısında ihtiyar " Şu an kalbine konan nokta kadar olamaz " diye karşılık verince, yaşına hürmeten cevap vermemek için kendisini sıktı.
Sonra daha önce oralarda hiç görmedikleri, üstü başı yırtılmış, suratı çizik ve yaralarla dolu birini gördüler. Hep bir ağızdan " Kim bilir ne belalı biridir " diye düşünerek hakkında kötü şeyler söylediler. İhtiyar önyargının iyi bir şey olmadığını, günaha girdiklerini söyleyince artık tahammül edemeyip kendisine karşılık verip didişmek istedilerse de karşılık göremediler. Sinirlenerek son geçen adamı yoldan çevirip nereden gelip nereye gidiyor olduğunu ve ne iş yaptığını sual ettiler. Adam, kendisinin öğretmen olduğunu, bir okula giderken haramilerin yolunu kesip kendisini hırpaladığını, üstünü başına yırtıp dövdüklerini ifade ettiğinde, gözleri yanlarında bulunan ihtiyarı aradı. Lakin ihtiyar oradan uzaklaşmıştı. Ve ardında baktıklarında gölgesi olmayan tek bedenin ona ait olduğunu fark ettiler.
Halktan üç beş kişi aralarında, insanların yüzüne baktığı zaman içlerindekileri gören adam hakkında konuşup, böyle birini duyup duymadıklarını sual ediyorlardı. O''nun kemiksiz olduğu ve gölgesinin bulunmadığı söyleniyordu. Konuştukları mevzudan etkilenerek oradan geçen insanlar hakkında fikirler yürütmeye başladıklarında, yanlarına bir ihtiyar gelip konuşmalarına kulak misafiri oldu. O sırada yanlarından, halkın eşrafından olduğu için itibar gören biri geçince hep bir ağızdan hakkında methiyeler düzmeye başladılar. İhtiyar araya girerek " gururlu birine benziyor.. onun gibi olmak isteyeceğinizi zannetmem dedi ".
Sonra fakir olduğu için itibar görmeyen biri geçti yanlarından. İçlerinden biri dudak bükerek " böyle olmak da var " dedi. İhtiyar; tevazu sahibi birine benziyor.. diğerindense böyle olmayı tercih ederdim diye ekledi.
Tam o an bir miskin beliriverdi karşılarında. İçlerinden biri hemen atılıp " bunun kadar tembel, asalak, işe yaramaz birini bilmem " diye kükredi. İhtiyar " dünyaya tamah etmene mazeret üretmeyesin sakın " diye karşılık verdi.
Sonra kapkara suratlı ve tanıdıkları bir adam gördüler. Kendisi ile arası pek te iyi olmayan biri " Yüreği de yüzü gibidir dedi. Bu gıybet karşısında ihtiyar " Şu an kalbine konan nokta kadar olamaz " diye karşılık verince, yaşına hürmeten cevap vermemek için kendisini sıktı.
Sonra daha önce oralarda hiç görmedikleri, üstü başı yırtılmış, suratı çizik ve yaralarla dolu birini gördüler. Hep bir ağızdan " Kim bilir ne belalı biridir " diye düşünerek hakkında kötü şeyler söylediler. İhtiyar önyargının iyi bir şey olmadığını, günaha girdiklerini söyleyince artık tahammül edemeyip kendisine karşılık verip didişmek istedilerse de karşılık göremediler. Sinirlenerek son geçen adamı yoldan çevirip nereden gelip nereye gidiyor olduğunu ve ne iş yaptığını sual ettiler. Adam, kendisinin öğretmen olduğunu, bir okula giderken haramilerin yolunu kesip kendisini hırpaladığını, üstünü başına yırtıp dövdüklerini ifade ettiğinde, gözleri yanlarında bulunan ihtiyarı aradı. Lakin ihtiyar oradan uzaklaşmıştı. Ve ardında baktıklarında gölgesi olmayan tek bedenin ona ait olduğunu fark ettiler.