III. Mehmed

Zehra Küçük

Üye
Üye
Katılım
23 Kas 2018
Mesajlar
34
Puanları
28
Konum
Adana/karataş
III. Mehmed
1543158607511.jpeg
III. Mehmed, divan edebiyatındaki mahlasıyla Adli; 26 Mayıs 1566, Manisa – 21 Aralık 1603, İstanbul, 13. Osmanlı Padişahı ve 92. İslam halifesidir. Tahta çıktığı 1595 yılından ölümüne kadar padişahlığını sürdürmüştür. Sancaktan gelip tahta çıkan son şehzadedir. I. Süleyman'dan 30 yıl sonra sefere çıkan ilk padişahtır. Vikipedi

Doğum tarihi: 26 Mayıs 1566, İstanbul
Ölüm tarihi ve yeri: 22 Aralık 1603, Topkapı Sarayı, İstanbul
Kardeşleri: Şehzade Yahya, Fahriye Sultan, Şehzade Cihangir, DAHA FAZLA
Ebeveynler: III. Murad, Safiye Sultan
Çocuklar: I. Ahmed, I. Mustafa, Şehzade Mahmud, Şehzade Selim
: Handan Sultan, Valide Sultan


Sultan Üçüncü Mehmed, 26 Mayıs 1566’da, Manisa’da doğdu. Babası Sultan Üçüncü Murad, annesi Safiye Sultan’dır. İsmini, Fatih Sultan Mehmed’e benzemesi için, büyük dedesi Kanûnî Sultan Süleyman koydu. Orta boylu, kumral saçlı ve güzel yüzlüydü. İyi bir ilim tahsili yaptı ve Tâcü’t-Tevârih yazarı Hoca Sadeddin Efendi’den dersler aldı. Sultan Üçüncü Mehmed, 1583’te Manisa sancak beyliğine tayin edildi. 1595 yılının Ocak ayına kadar görev yaptığı Manisa’dan, Babasının ölüm haberi üzerine hareket ederek, 27 Ocak 1595 tarihinde geldiği İstanbul’da, Osmanlı tahtına geçti.

Sultan Üçüncü Mehmed, annesini çok sever, sayar ve dinlerdi. Bundan yararlanan annesi Safiye Sultan, Osmanlı sarayında hâkimiyet kurdu. Bazı konularda Padişahı zorlayıp istediğini yaptırıyor, bu da devlet işlerinde karışıklıklara sebep oluyordu. Dindar olup, tasavvufa da son derece meraklıydı. Hz. Muhammed’in ismi anılınca, saygısından derhal ayağa kalkardı. Üçüncü Mehmed devri, duraklama dönemine rastlar. Sultan Üçüncü Mehmed, kolayca üzüntüye kapılır, yemekten, içmekten kesilirdi. Celâlî isyanları ve İran savaşlarının çok uzun sürmesi onu büyük üzüntü içinde bıraktı. İçkiyi sıkı bir şekilde yasaklayıp, bütün gizli meyhaneleri kapattırdı.
 
Üst