13 Ekim 1923 Ankara'nın Başkent Olması

[erkanisanmaz]

Nüfus yoğunluğu bakımından bugün ülkemizin ikinci büyük şehri haline gelen Ankara, 13 Ekim 1923'te Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde (TBMM) kabul edilen tek maddelik yasayla Türkiye Cumhuriyeti'nin başkenti oldu.

Lozan Barış Antlaşması'nın TBMM tarafından onaylanmasından sonra İstanbul, 23 Eylül 1923'ten itibaren tahliye edilmeye başlandı. İstanbul'un işgal kuvvetlerince boşaltılması 6 Ekim 1923'te tamamlandı. Bunun ardından hükümet merkezi sorunu ortaya çıktı.

Ankara'nın "başşehir" olmasını öngören tek maddelik kanun teklifini 9 Ekim 1923'te Meclise verdi.

Teklif 13 Ekim 1923 günü Meclis Genel Kurulunda görüşülerek kabul edildi. Ankara'nın başkent olarak belirlenmesi Cumhuriyet'in ilanı için de bir adım oldu.

Ankara, bağımsızlık mücadelesinin zor günlerinde Gazi Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşlarına karargâh olmuş, milli mücadelenin başarıya ulaşmasında tarihi rol oynamıştır.

Atatürk, Ankara'nın başkent olmasının nedenleri arasında korunabilir bir şehir olmasını sebep göstermiştir. Atatürk düşüncelerini "Bütün düşünceler, Yeni Türkiye'nin başkenti Anadolu'da ve Ankara şehri olarak seçme lüzumunda birleşiyordu." sözleriyle ifade etmiştir.

Bağımsızlık mücadelesi sürecinde Ankara'nın oynadığı siyasî ve stratejik rol, Ankara'nın başkent yapılmasının önemini ortaya koymaktadır.

Ankara'nın iklimi, ulaştırma araçları, gelişme kabiliyet ve istidadı, mevcut tesisler ve kuruluşlar bakımından daha uygun olduğu görülmüştür.

Türkiye'nin coğrafi olarak merkezinde sayılabilecek bir şehir olmasının yanı sıra, haberleşme ve ulaşım bakımından da avantajlı olan Ankara, bütün cephelere eşit mesafede olması sebebiyle bağımsızlık mücadelesinin yönetildiği merkez olmuştur.


Ankara’nın Başkent Olmasının (Oluşun) Nedenleri: Ankara’nın Anadolu'da sürdürülmekte olan Kurtuluş Savaşı’nın merkezi olarak seçilmesinde ve sonrasında ise başkent olarak belirlenmesinde etkili olan bazı önemli sebepler vardır. Bu sebepleri aşağıdaki gibi özetleyebiliriz.

● Ankara ve çevre halkının Heyet-i Temsiliye’ye gösterdiği sıcak ve yakın ilgi ile birlikte Milli Mücadele’ye vermiş olduğu olağanüstü destek.
● Ankara’da doğal olarak meydana gelen Kuva-yı Milliye ruhunun Milli Mücadele’yi ateşleyen ve şekillendiren bir güç olması ve bunun Ankara’yı Milli Mücadele’de bir sembol haline getirmesi.
● Ankara’nın jeopolitik, stratejik ve coğrafi konumunun uygun olması, Anadolu’nun tam ortasında yer alması ve bu yönüyle güvenli olması, etrafının dağlarla çevrili olmasının İşgal edilmesini zorlaştırması.
● Ankara’nın, Anadolu’nun tam kalbinde olmasının yanında Batı Cephesi’ne de yakın olması. Batı Anadolu’dan ve İstanbul’dan gelen demir yollarının Ankara’ya kadar ulaşması, Bundan dolayı ulaşım ve haberleşme imkânının daha kolay olması.
● Ankara’nın daha önceden işgale uğramamış olması.
● Ankara’nın İstanbul’a yakın olması. Bu sayede İstanbul’daki gelişmeleri daha yakından takip etme imkânına sahip olması.
● Son zamanlarda bilhassa halk arasında İstanbul’un siyasal ve toplumsal çevresine karşı duyulan güvensizliğin iyiden iyiye artmış olması.