Ne Mutlu Türküm Diyene - Milliyetçilik İlkesi

erkanisanmaz

Site Yöneticisi
Yönetici
Admin
Katılım
21 Ocak 2007
Mesajlar
8,562
Puanları
683
Yaş
48
Konum
Denizli
Web sitesi
www.sosyalbilgiler.biz
Bu ilkenin kökeni Osmanlı imparatorluğunun son dönemlerinde ortaya çıkan batılılaşma hareketlerine dayanır. Bu hareketlere tepki olarak beliren Milliyetçilik düşüncesinin aydın kesimdeki savunucuları arasında Mustafa Kemal'de vardı. Özellikle, Namık Kemal, Mehmet Emin Yurdakul, Ziya Gökalp gibi yazarların düşüncelerini benimseyen Atatürk'ün, tarihsel gerçeklerden kaynaklanan şu sözleri o dönemi yansıtır. "Özellikle bizim ulusumuz, ulusal anlayışa sırt çevirmenin çok acı cezalarını gördü. Osmanlı İmparatorluğu içindeki çeşitli topluluklar, hep ulusal ilkelere sarılarak, ulusçu ilkenin gücüne dayanarak kendilerini kurtardılar.

Atatürk'ün Milliyetçilik ilkesi ulusal kişilik ve benlik duygusunun ifadesidir. Bir ulusun diğer uluslara bakarak, doğal ve kazanılmış özel karakterlere sahip olması, diğer uluslardan farklı bir varlık meydana getirmesi, genellikle onlardan ayrı olarak onlara paralel gelişmeye çalışması anlayışına milliyetçilik ilkesi denir.

"Türk ulusunun yönetiminde ve korunmasında, ulusal birlik, ulusal duygu, ulusal kültür en yüksekte göz diktiğimiz ülküdür" derken de ön plana çıkarılan Ulus kavramıdır. Bu kavram her koşulda vurgulanmış, tüm eylemlerde ulus dayanak alınarak, sonuç-başarı ulusa mal edilmiş, odak noktası olarak "Ulus" kavramı benimsenmiştir.

Atatürk'ün Milliyetçiliği aynı zamanda geniş bir hoşgörüye de sahiptir.

Atatürk'e göre millet; geçmişte beraber yaşamış, gelecekte de beraber yaşama düşüncesi taşıyan aynı vatana, dile, kültüre ve duyguya sahip olan insanların oluşturdukları topluluktur.turkeyarena.com

Atatürk'ün milliyetçilik ilkesinin esasında, “kendini aynı milletin üyeleri sayan kişilerin, o milleti yüceltme istekleri” vardır. Atatürk'e göre kendini Türk olarak gören herkes Türk'tür. Yine Anayasa'da da

“Türkiye devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkes Türk’tür ifadesi vardır.
Atatürk'ün milliyetçilik anlayışının genel özellikleri şunlardır:
Milliyetçilik ilkesi; milletini çok sevmek, milletini çağdaş bir toplum haline getirmek için her türlü fedakarlığı yapmak anlayışını temel alır.
Milliyetçilik ilkesi ayrıcı değil, birleştirici ve bütünleştiricidir. Kendini Türk olarak gören herkesi Türk kabul eder. Irkçılık esasına dayanmaz. Milliyetçilik anlayışı milli birlik ve beraberlik düşüncesini kendine esas alır.
Atatürk'ün milliyetçilik anlayışı vatanın bağımsızlığını, milletin devletiyle olan bölünmez bütünlüğünü her şeyin üzerinde tutar.
Atatürk'ün milliyetçilik anlayışının temelinde diğer ilkelerde olduğu gibi insan ve insanlık sevgisi vardır. İnsana ve insanlığa değer verir. İnsancıldır ve barışçıdır.
Milliyetçilik anlayışı laiktir. Dini, mezhebi, inancı ne olursa olsun, kendini Türk olarak gören herkesi Türk kabul eder.
Atatürk'ün milliyetçilik anlayışına göre milli birliğimizi kuvvetlendiren unsurlar şunlardır:

Türklük duygusu, Türk tarihi, Ortak dil ve ideal birliği, Misak-ı Milli, Milli kültür, Milli eğitim, Milli değerlere bağlı manevi değerler

Milliyetçiliğin Türk toplumuna sağladığı yararlar şunlardır:
Tarih boyunca bir arada yaşayan Türk milleti Atatürk'ün getirdiği milliyetçilik anlayışı ile milli birlik ve beraberliği gerçekleştirmiştir.
Türk Kurtuluş Savaşı'nın zaferle sonuçlanmasını sağlamıştır.
Türkiye Cumhuriyeti'nin kurulmasını ve inkılapların başarıya ulaşmasını sağlamıştır.
Ülkemize yönelik iç ve dış tehditlere, toplumsal bunalım anlarında ( tabii afetler gibi) tedbir alınmasında milliyetçilik düşüncesinin çok büyük etkisi vardır.
Osmanlı Devleti'ni yıkan milliyetçilik düşüncesi, Türkiye Cumhuriyeti'nin temel ilkelerinden biri olmuştur.

Milliyetçilik doğrultusunda gerçekleştirilen çalışmalar şunlardır:
Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin açılması,
Ekonominin milli temellere dayandırılması,
Kapitülasyonların kaldırılması,
Kabotaj Kanunu'nun çıkartılması,
Türk Tarih ve Türk Dil Kurumlarının kurulması,
Eğitimin milli esaslara göre düzenlenmesi,
Milli Kültürün gelişmesi için çalışılması vb.
 
Üst